Η αλήθεια είναι ότι πήγα στην Κωνσταντινούπολη με αυξημένες προσδοκίες, όλοι όσοι μίλησα μου είχανε πει τα καλύτερα λόγια για την πόλη. Μου αρέσει η ιστορία και διαβάζω αρκετά· περίμενα άλλα, αλλά η σημερινή μεγαλούπολη δεν έχει τίποτα που να τη συνδέει με την αρχαία μητρόπολη (εκτός από κάποια σκόρπια μνημεία). Είναι μια αχανής πόλη με 15.000.000 κατοίκους, πολύ νέφος, μηδέν οδική συμπεριφορά, ακριβή και πολλές άσχημες συνοικίες (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πολιτισμού για το 2010, αλλά από την άλλη κάποτε είχε γίνει και η Θεσσαλονική, οπότε δε μου κάνει έκπληξη).
Ας αφήσω όμως τη γκρίνια και ας δούμε τι μπορείς να κάνεις στην Κων/πολη. Κατ' αρχάς η Αγία Σοφία, το διασημότερο και πιο επισκέψιμο (αν κρίνω από την ουρά των επισκεπτών) μνημείο της. Για να το επισκεφτείς πρέπει να σταματήσεις στη στάση Gulhane του τραμ (έχω ανεβάσει ένα χάρτη του μετρό και τραμ της Κων/λης εδώ και εδώ). Η είσοδος κοστίζει 20 λίρες (περίπου 10 ευρώ) και έχεις πρόσβαση στην Αγία Σοφία και στο μουσείο. Στο μουσείο δεν μπήκα οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω αν αξίζει.
Η Αγία Σοφία
Σχεδόν δίπλα από την Αγία Σοφία (απέναντι από το δρόμο) υπάρχει η βασιλική δεξαμενή όπου οι αυτοκράτορες μαζεύανε νερό για την ύδρευση της Κων/λης. Μου άρεσε περισσότερο από την Αγία Σοφία αφού είναι και πιο αρχαιοπρεπές χτισμένη, στηριγμένη πάνω σε κίονες και σε σημεία διακοσμημένη με επιγραφές και κιονόκρανα.
Η δεξαμενή
Η Αγία Σοφία βρίσκεται απέναντι από το Μπλε Τζαμί. Μπροστά από το Μπλε Τζαμί υπάρχει ό,τι έχει απομείνει από τον Ιππόδρομο της Κων/λης. Στην ουσία το μόνο που έχει απομείνει είναι οι τρεις στήλες που τον διακοσμούσανε. Ο υπόλοιπος έχει γίνει πεζόδρομος.
Ο (πρώην) Ιππόδρομος
Ένα άλλο μνημείο που επισκέφθηκα ήτανε τα Θεοδοσιανά Τείχη. Πρόκειται για επιβλτικά τείχη, αρκετά μέτρα σε πάχος και χτισμένα από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο εκτείνονταν σε μήκος 22 χλμ και προστατεύανε την Κω/λη από τις χερσαίες επιδρομές. Τμήμα των τειχών είναι σε καλή κατάσταση, κάποια άλλα τμήματα είναι ρημαγμένα. Μπορείς να ανεβείς και πάνω τους αν βρεις κάποια είσοδο και είσαι αρκετά ριψοκίνδυνος. Αυτό το μνημείο το συστήνω μόνο αν σου αρέσει η ιστορία και ό,τι έχει να κάνει με αρχαία, αλλιώς δε νομίζω να βρεις κάτι που να αξίζει τον κόπο. Υπάρχουνε πολλά σημεία στα οποία μπορείς να τα δεις, εγώ πήγα στο Topkapi και από εκεί περπάτησα 5 λεπτά.
Τα Θεοδοσιανά τείχη.
Άλλο που μπορείς να κάνεις είναι το γύρο του Βοσπόρου. Μπαίνεις σε ένα καραβάκι και σε πάει στα πιο γνωστά σημεία του Βοσπόρου (μέχρι τη γέφυρα του Βοσπόρου και πίσω). Το εισιτήριο κοστίζει 10 λίρες και το καραβάκι το παίρνεις από τη στάση Karakoy. Η όλη ξενάγηση διαρκεί γύρω στη μιαμιση ώρα. Προσωπικώς δε νομίζω ότι αξίζει να το κάνει κάποιος αυτό, είναι πεταμένα λεφτά αφού τα μνημεία τα βλέπεις μόνο από το καράβι. Συν του ότι τα σχόλια για το κάθε μνημείο είναι μόνο στα τούρκικα, οπότε αν δε γνωρίζεις τούρκικα δεν καταλαβαίνεις και τι λένε. Και δε σου δίνουνε ούτε ένα οδηγό, κάτι τέλος πάντων για να ξέρεις τι σου γίνεται.
Μπορείς να επισκεφθείς το Μεγάλο Παζάρι, στάση τραμ Beyazit. Δυστυχώς είναι κλειστό κάθε Κυριακή και έτσι δεν μπορέσαμε να πάμε. Πήγαμε όμως (την προηγούμενη ημέρα) στο Παζάρι Μπαχαρικών (στάση Eminonu) το οποίο βρίσκεται πίσω ακριβώς από το Yeni Cami (Γιενί Τζαμί). Όπως δεικνύει και το όνομά του έχει κυρίως μπαχαρικά, γλυκά, βότανα και άλλα φυτικά παράγωγα. Είναι σχετικά μικρό, το γυρίζεις μέσα σε δυο-τρεις ωρίτσες.
Το παζάρι μπαχαρικών
Εκεί κοντά έχει και ένα εστιατόριο/ξενοδοχείο, το Hamdi, που μου το είχανε προτείνει για φαγητό και δη κεμπάπ. Δεν είναι άσχημο, αλλά την ίδια ποιότητα έφαγα και αλλού και με λιγότερα χρήματα. Δε νομίζω να αξίζει. Παρ' όλα αυτά αν πεινάς και θέλεις να το δοκιμάσεις είναι μια καλή πρόταση.
Άλλες ασχολίες. Μπορείς να κάνεις ατμόλουτρα (χαμάμ). Είναι μοναδική εμπειρία, η πρώτη φορά που έκανα και μου άρεσε πάρα πολύ. Επισκέφθηκα τα ατμόλουτρα Cemberlitas (Cemberlitas Hamami - στάση Cemberlitas) αφού εκεί κοντά είχε και την στήλη του Κωνσταντίνου, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της Κωνσταντινούπολης ως νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Στήλη του Κωνσταντίνου
Ατμόλουτρα λοιπόν. Τα Cemberlitas προσφέρουνε 9 λίρες έκπτωση αν είσαι Έλληνας. Το εισιτήριο κοστίζει 39 λίρες (μόνο για τα ατμόλουτρα, για επιπλέον υπηρεσίες έχει επιπλεόν χρεώσεις), 30 με την έκπτωση. Μπορείς να κάτσεις όσο θέλεις. Πετσέτες και μαγιώ (για γυναίκες) σου δίνουνε εκεί. Την πρώτη φορά που μπήκα μου ήλθε λίγο απότομο από την πολύ ζέστη αλλά συνηθίζεις σιγά σιγά. Είναι πολύ καλή εμπειρία και το συστήνω οπωσδήποτε.
Άφησα το καλύτερο για το τέλος. Η νυχτερινή ζωή της Κων/λης βρίσκεται κυρίως γύρω από την πλατεία Ταξίμ (στάση Taksim). Ίσως και αλλού αλλά δεν είχα χρόνο να τα γυρίσω όλα. Ο δρόμος Istiklal είναι που έχει όλα τα μπαράκια, φαγάδικα και μαγαζιά δεξιά και αριστερά. Ξεκινάει από την πλατεία Ταξίμ και φτάνει μέχρι σχεδόν τη θάλασσα. Νομίζω ότι είναι καλή επιλογή να μένει κάποιος εκεί γύρω για να κάνει τις τουριστικές του εξορμήσεις.
Ταξίμ
Γενικώς εκεί στην Istiklal και μέσα στα στενά έχει κάτι απίστευτα εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία με μοναδικές γεύσεις. Να δοκιμάσεις οπωσδήποτε εκμέκ και γλυκά με βουβαλίσια κρέμα (θα πρέπει να το ζητήσεις συγκεκριμένως). Μου είπανε να πάω στο ζαχαροπλαστείο Σαράι, αλλά είχε τόσο πολύ κόσμο που δεν μπορούσα να καθίσω. Στα εστιατόρια προσπάθησε να δοκιμάσεις διάφορες γεύσεις γιατί πραγματικά αξίζουνε. Έφαγα κεμπάπ με κομματάκια βερύκοκο τη μια μέρα και την άλλη πάστα με διάφορα τυριά και καρύδια. Από φαγητό είναι άριστοι, απλώς δεν υπάρχουνε. Το μόνο κακό είναι ότι οι μερίδες τους είναι πολύ μικρές, ίσα που φτάνει για να χορτάσεις. Από τιμές είναι πάνω κάτω ίδιες με Αθήνα.
Επίσης δοκίμασε να πιεις φρέσκο χυμό ροδιού και αν δεν έχεις πρόβλημα με θαλασσινά να φας μύδια με λεμόνι. Τα πουλάνε στο δρόμο και στο fish market (σε μια πάροδο στην Istiklal). Πουλάνε επίσης ένα ψάρι σε ψωμάκι το οποίο φαίνεται καλό αλλά δυστυχώς δεν το δοκίμασα.
Για μετακινήσεις χρησιμοποιούσα κυρίως μετρό, τραμ και οδοντοτό. Αλλά αν είστε μεγάλη παρέα συμφέρει να παίρνεις ταξί διότι το εισιτήριο δεν είναι ενιαίο. Ναι μεν είναι φθηνό (λιγότερο από ένα ευρώ) αλλά αν αλλάξεις γραμμή πρέπει να έχεις άλλο εισιτήριο. Έτσι αν πρέπει να αλλάξεις τρεις γραμμές πρέπει να έχεις τρία εισιτήρια που είναι ένα αρκετά μεγάλο ποσό αν το μαζέψεις σε καθημερινή βάση. Οπότε ταξί αν είστε πάνω από 2-3 άτομα.
Επίσης αν είστε πολλά άτομα συμφέρει να πάρεις ταξί από το αεροδρόμιο για το κέντρο. Εμείς ενοικιάσαμε ένα ταξί πήγαινε-έλα από το ξενοδοχείο και μας βγήκε 110 λίρες. Η απόσταση είναι περίπου 40 λεπτά.
Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τρελλάθηκα κι όλας. Η Κων/λη είναι η πόλη των αντιθέσεων. Είσαι στην Ταξίμ και όλα είναι όμορφα, πας ένα χλμ πιο κάτω και βλέπεις μιζέρια και βρώμα. Οι Τούρκοι είναι πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί (θα έλεγα πιο πολύ από τους Έλληνες) αλλά δυστυχώς δε μιλάνε αγγλικά (εκτός αν πας στα παζάρια όπου γνωρίζουνε βασικά ελληνικά). Και ελάχιστες πινακίδες είναι στα αγγλικά, πράγμα το οποίο δε βοηθάει καθόλου. Από οδήγηση είναι άστα να πάνε, χειρότεροι από τους Έλληνες. Αλλά σε γενικές γραμμές τους είδα πιο φιλόξενους και ζεστούς από εμάς.
Το τριήμερο που πήγαμε εμείς είχε πολλούς (μα πάρα πολλούς) Έλληνες, σε σημείο που άκουγα περισσότερο ελληνικά παρά τούρκικα. Μάλλον είναι καλός προορισμός αφού μπορείς εύκολα να πας και οδικώς.
Και κάτι τελευταίο. Είναι σχεδόν κανόνας πλέον να κάνεις συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Ακόμα και σε αυτό οι Έλληνες αποδεικνύονται κλέφτες, αφού το ευρώ στο Ελ. Βενιζέλος είχε 2.01 ενώ στο Ατατούρκ είχε 2.16. Μεγάλη διαφορά. Οπότε συνάλλαγμα είναι καλύτερα να κάνεις στην Τουρκία.
No comments:
Post a Comment